Film, muzika iz filma i američke verzije prvih ploča Bitlsa objavljeni su gotovo istovremeno krajem prošlog i početkom ovog meseca u SAD pod nazivom 1964.
Iako su pokušaji revitalizacije teme o Bitlsima u Americi naišli na loše reakcije, film, produciran od strane Martina Skorsezea, donosi još jedan pokušaj reciklaže starih snimaka, uz minimalne novitete. „Nikada viđene scene“ uglavnom sadrže snimke entuzijasta koji su pratili prvi boravak Bitlsa u SAD, uključujući i njihovu iritaciju medijskom pažnjom već nakon godine dana.
Film podseća da su Bitlsi u Americi, tokom 1964. godine, delovali kao lek za postkenedijevsku depresiju, a uspešno su publici predstavili crnu američku muziku, stvarajući most između rasa na svojim koncertima. Svedočenja gledalaca prvog koncerta, uključujući i priče o njihovim životima nakon turneje, dodaju emotivnu dimenziju ovom periodu.
Iako su crno-beli snimci koncerta u Vašingtonu tehnički usavršeni, s čistim zvukom i 4K video rezolucijom, film ne donosi mnogo više od već poznatog. Scene sa Bitlsima koji sami okreću mikrofona i bubnjeve na improvizovanoj pozornici i dalje zadržavaju šarm.
Muzika iz filma, koja se pojavila na striming servisima, zapravo je samo kompilacija studijskih snimaka iz perioda 1962-1965, a ne poboljšane „žive“ verzije. Slična kritika ide i za luksuzni boks set vinilnih ploča, koji se prodaje po visokoj ceni, ali sa nedostatkom ključnih izdanja i dodatnog muzičkog sadržaja, što izgleda kao još jedan pokušaj izdavača da profitiraju na kolekcionarima.