U želji da Beogradu predstavi čaroliju švedskog zimskog praznika, ambasada Švedske će u sredu, 11. decembra, 2019. godine, od 19.30 do 22.00 organizovati digitalni prikaz proslave praznika Sveta Lucija na fasadi zgrade Skupštine grada Beograda, u ulici Dragoslava Jovanovića 2.
„Spajanjem tradicionalnog i modernog želimo da sačuvamo tradiciju na savremen način – digitalno. Beograđani, dođite kod Skupštine grada Beograda u sredu od 19.30 i za trenutak osetite duh švedske zime i Svete Lucije“, rekao je ambasador Švedske u Srbiji Nj. E. Jan Lundin.
“Ovo je prvi put da u Beogradu obeležavamo švedski praznik u digitalnom formatu. Namera nam je da pokažemo da se tradicije i dalje mogu čuvati u svom duhu i kroz savremene kanale komunikacije. Upoznavanje sa praznicima drugih naroda važno je za negovanje dobrih odnosa među svim nacijama i razumevanje njihovih običaja”, rekao je ambasador Lundin.
SVETA LUCIJA – ŠVEDSKA TRADICIJA
Stara hrišćanska legenda kaže da je u gradu Sirakuzi na Siciliji 13. decembra 304. godine nove ere pogubljena mlada devojka po imenu Lucija. Bila je hrišćanske vere i, prema tadašnjem rimskom zakonu – jeretik. Ozlojeđen njenom odlukom da svoj miraz pokloni siromašnima, verenik ju je prijavio vlastima. Kada se u srednjem veku hrišćanstvo proširilo u Švedskoj, praznik Svete Lucije slavljen je uglavnom u zapadnoj Švedskoj. Obeležavao je početak Božićnog posta. Mnogi paganski običaji i tradicije su se ispreplitali sa proslavom Svete Lucije koju je svako selo slavilo na svoj način. Pojam Svete Lucije je počeo da se vezuje za dobročinstvo i milosrđe, kao što je početkom prošlog veka u svojoj besedi „Legenda svete Lucije“, prikazala dobitnica Nobelove nagrade Selma Lagerlef. Haljina koju Lucija danas nosi, naročito kruna sa svećama koja simbolizuje oreol, prema nemačkoj tradiciji o Malom Isusu datiraju iz 19 veka. Tokom 20. veka je u univerzitetskim gradovima Lunda i Upsale, počelo sa praznovanjem Svete Lucije približno današnjem proslavljanju. U Stokholmu je 1927. organizovana prva proslava Svete Lucije koja je uz pomoć sredstava javnog informisanja propraćena u celoj zemlji. Širom zemlje održavali su se izbori za najlepšu Luciju. U nekim regionima još uvek postoje razlike u načinu praznovanja, ali okosnica svih današnjih proslava Svete Lucije je Lucijina pesma zasnovana na italijanskoj pesmi „Barcarola napolitana“ Teodora Kotrausa (1827-79), a za koju je Sigfrid Elmblad na kraju veka napisao odgovarajući švedski tekst. Tokom proslave Svete Lucije pevaju se i mnoge druge tradicionalne božićne pesme. Jedu se posebno spremljeni kolači „Lucijine mace“, uz koje se pije „Glögg“, tj kuvano vino sa začinima. Uprkos velikim istorijskim varijacijama u pogledu forme i sadržaja, Lucija je bila i ostaje simbol svetlosti i nade tokom najmračnijeg perioda godine.
