Specijalni sud u Beogradu osudio je danas na maksimalne zakonske kazne od po 30 i 20 godina zatvora četvoricu optuženih pripadnika nekadašnjeg Resora državne bezbednosti zbog ubistva vlasnika i novinara „Dnevnog telegrafa“ Slavka Churuvije, 11. aprila 1999. godine, javio je Blic.
Ubice Ćuruvije osuđene su ukupno na 100 godina zatvora.
Marković i Radonjić osuđeni su na po 30 godina zatvora, a Romić i Kurak na po 20 godina robije.
Zamenik tužioca za organizovani kriminal Milenko Mandić, koji zastupa optužnicu, predložio je ranije maksimalne kazne od po 40 godina, navodeći da je Ćuruvija mučenički stradao u borbi za istinu i bolju budućnost.
Ćuruvija nije imao šanse da preživi, rekao je Mandić, navodeći da je tadašnja vlast videla u njemu opasnog protivnika.
Odbrana optuženih je, u završnoj reči, tražila oslobađajuću presudu, smatrajući da Tužilaštvo nije dokazalo da su krivi, uz tvrdnju da je optužnica „plod mašte“.
Prvooptuženi, nekadašnji načelnik DB Radomir Marković je rekao da je postupak pokrenut kako bi se sve loše što se u tom periodu dešavalo pripisalo toj službi i tadašnjem predsedniku države Slobodanu Miloševiću.
Ispred Specijalnog suda su predsednik Komisije za istraživanje ubistava novinara Veran Matić, članica te komisije Ljiljana Smajlović predsednik Udruženja novinara Srbje Vladimir Radomirović, urednik Nedeljnika Veljko Lalić, urednik NIN-a Milan Ćulibrk, generalni sekretar NUNS-a Svetozar Raković i još dvadesetak novinara raznih redakcija.
Suđenje za ubistvo urednika Slavka Ćuruvije od samog početka pratile su brojne kontroverze – lomila su se koplja oko ključnih dokaza (podataka sa baznih stanica), pojedini svedoci odbijali su da svedoče iz straha, a dvojica okrivljenih: Ratko Romić i Milan Radonjić, pušteni su da se brane sa slobode.
U gotovo četiri godine, koliko je proces trajao, ispitano je stotinu svedoka. Analizirana su veštačenja, od kojih je ključni dokaz veštačenje baznih stanica. Ovaj dokaz Viši sud odbacivao je dva puta navodeći da su podaci pribavljeni na nezakonit način, međutim Apelacioni sud ga je oba puta vraćao.
Ovo veštačenje ukazalo je da su se Miroslav Kurak i Ratko Romić nalazili na mestu zločina. Njihovi pozivi sačuvani su na baznoj stanici na Radio Beogradu, i to kraku okrenutom ka Svetogorskoj ulici, gde je u prolazu zgrade broj 35 ubijen Ćuruvija.
Pored toga, tužilaštvo je za ključno svedočenje uzelo iskaz Milorada Ulemeka Legije, bivšeg komandanta jedinice JSO koji služi maksimalnu kaznu zbog ubistva premijera Zorana Đinđića. Međutim, kada je slučaj došao do suda, Ulemek je naveo da mu je prećeno zbog svedočenja.
Uprkos gotovo četiri godine suđenja, izvođenja dokaza, saslušanja svedoka, ali i epiloga koji se očekuje danas u Specijalnom sudu, nadležni organi nisu uspeli da odgovore na neka od najvažnijih pitanja – nisu otkriveni i procesuirani nalogodavci (Mirjana Marković, predsednica JUL-a, bila je pomenuta više puta kao nalogodavac), a politička pozadina do kraja nije otkrivena. Takođe, nije utvrđena ni lokacija na kojoj se krije Miroslav Kurak, optuženi da je bio direktni izvršilac likvidacije urednika „Dnevnog telegrafa“, piše Blic.
Tagovi
