Potenciranje priče da je današnja Turska naslednica Osmanlijskog carstva koje se prostiralo na teritoriji od 18 miliona kvadratnih kilometara i aludiranje na hiljadugodišnjicu bitke kod Mancikerta – u kojoj su Seldžuci porazili Vizantijsku imperiju 1071. godine, osvojili Anadoliju i otvorili put za izlazak u Evropu – pokazuju da Erdogan želi da uđe u istoriju kao „sultan“ od kojeg je počela nova ekspanzija Turske.
Grci su, a ne Srbi u očima Rusa bili pravoslavni narod zbog kojeg je vredelo ratovati sa Turskom, baš kao što su Grci a ne Srbi u kolektivnoj svesti Turaka viđeni kao najveći neprijatelji i uzročnici pada Osmanlijske imperije. Za turske lidere i javno mnjenje Grčka je „zapadna izmišljotina“ a grčki ustanak i sticanje nezavisnosti početak kraja Osmanlijske imperije, za koji Turci okrivljuju zapadne sile, pre svih Francuze i u manjoj meri Rusiju i Veliku Britaniju.
Kao dokaz da je Grčka zapadni projekat protiv Turske, propagandisti sa druge strane Egejskog mora navode činjenicu da su svi grčki kraljevi do Prvog svetskog rata bili stranci i da je Atina uvek imala podršku Zapada, nekada protiv Porte a danas protiv Ankare. U očima Turaka Grčka je istureno evropsko utvrđenje podignuto s ciljem da ograniči i spreči realizaciju turskih interesa u Evropi.
CEO TEKST U NOVOM NEDELJNIKU KOJI JE NA KIOSCIMA OD ČETVRTKA 9. MARTA. DIGITALNO IZDANJE DOSTUPNO NA NSTORE.RS
Tagovi
