Američki predsednik Donald Tramp ponovo „koketira“ sa vojnim udarom. Ovoga puta on je rekao da bi Sjedinjene Američke Države moglo oružjem da odgovore Iranu i to zbog napada na naftne pogone Saudijske Arabije.
Američki magazin Atlantik ističe sedam pitanja koja se nalaze između Trampa i odluke da izvrši vojni udar na Iran.
Lista pitanja nije mala:
1. Jesmo li sigurni da je Iran kriv za napad?
2. Šta je s poštovanjem obaveza iz brojnih međudržavnih sporazuma?
3. Šta kongres misli o tome? Odobrava li?
4. Kakve to veze ima sa američkim nacionalnim interesima?
5. Koji su ciljevi vojnog udara?
6. Ko donosi odluke?
7. Koji je ugao gledanja na celu situaciju u vezi sa napadom na naftna postrojenja?
Iako se poslednjih dana pretpostavka da je Iran odgovoran za napad nameće kao najlogičnije objašnjenje, imajući u vidu krajnju nepouzdanost Trampove administracije i nekredibilnost vlade koju vodi Muhamed bin Salman, bilo bi mudro da američka vlada sačeka i utvrdi činjenice pre nego što okrivi Iran za ovaj napad.
Između Sjedinjenih Američkih Država i Saudijske Arabije postoji niz sporazuma, formalnih i neformalnih, na koje su se obavezale Sjedinjene Američke Države i Saudijska Arabija, a neki datiraju još od čuvenog sastanka bivšeg američkog predsednika Frenklina Ruzvelta i saudijskog kralja Abdula Aziza ibn Sauda u februaru 1945.
Ipak, dve zemlje se nikada nisu obavezale na bezuslovni međusobni sporazum o odbrani, na način na koji su, recimo, to učinile SAD i Japan.
Pored toga, što se SAD nisu obavezale na zaštitu saudijskih interesa, svaka vojna akcija u inostranstvu pre svog početka mora dobiti odobrenje od Kongresa. Bivši američki predsednik Džordž Buš dva puta je tražio i dobio kongresno odobrenje za upotrebu sile: prvi put za pokretanje rata u Avganistanu, a drugi put pre rata u Iraku.
Postoji niz pitanja koja američke administracije postavljaju pre donošenja odluke u vezi s tim, kao što su: Može li se ovaj saveznik sam braniti? Postoje li rešenja koja nisu vojna? Koliko su napadi ugrozili interese SAD?
Na kraju, u tekstu magazina „Atlantik“ stoji da se ne može sa sigurnošću tvrditi da su odluke donete u Beloj kući u vreme Trampa vođene samo u interesu Sjedinjenih Američkih Država, s obzirom na dotok sredstava iz Zaliva Trampovoj organizaciji i članovima njegove porodice od 2016. godine.