Vladimir Vauhnik u svojim memoarima („Među špijunima, izdajnicima i junacima“, u izdanju Akademske knjige) opisuje jedan zanimljiv aspekt špijunskog posla tokom Drugog svetskog rata u okupiranoj Ljubljani – kako je organizovana tajna destilerija za proizvodnju „najfinijih“ alkoholnih pića kojima su podmićivani Nemci i njihovi saradnici
Vladimir Vauhnik, vojni ataše u jugoslovenskoj ambasadi u Berlinu, kojom je „šefovao“ ambasador Ivo Andrić, u osvit Drugog svetskog rata, u istoriju svetske špijunaže upisao se otkrivanjem Hitlerovih planova za napad na Sovjetski Savez i Jugoslaviju. Od ovih drugih, njegova država, Kraljevina Jugoslavija, nije imala mnogo vajde, a koliko je na spremnost saveznika za napad nacista na Sovjetski Savez 1941. godine uticalo to što su špijunsko-diplomatskim kanalima dobili informaciju od jednog jugoslovenskog obaveštajca, to je već teško proceniti. I sam Vauhnik u svojim memoarima se držao uzdržanim u tim procenama, tek „špijunsko dostignuće“ je ostvareno.
Život Vladimira Vauhnika je poput špijunskog filma, a prvo srpsko izdanje memoara „Među špijunima, izdajnicima i junacima“, koje je objavila Akademska knjiga, podseća na ovu istorijsku ličnost koja je, nekako, uvek bila u senci. S jedne strane mu je takav bio posao, s druge strane delovao je u senci ambasadora zvučnog imena. Mnogo manje je bila poznata njegova sudbina tokom Drugog svetskog rata. A treće, kod nas nije do sada objavljena njegova knjiga sećanja i svedočanstvo o uzbudljivim događajima koji su mogli da budu predložak za špijunski film.
Vauhnik je posle invazije na Jugoslaviju bio deportovan, pa uhapšen i doveden ponovo u Berlin, gde ga je ispitivao Gestapo. Nemci su ga poslali u Zagreb da pomogne u formiranju vojske NDH, a paralelno sa tim je vrbovan od britanske službe, odnosno jednog našeg obaveštajca koji je radio za Engleze kako bi razvio obaveštajnu mrežu.
Kako beleži Vladimir Petrović, priređivač ovih memoara, u Zagrebu se Vauhnik sreo sa Antom Anićem, koji je pre rata bio načelnik pograničnog policijskog komesarijata u Mariboru, ali i visokorangirani pripadnik britanske Uprave za specijalne operacije (SOE). Prema Petroviću, potvrda ove informacije nalazi se u britanskim arhivama, gde se Anić označava kao ključni čovek britanske obaveštajne službe na teritoriji Jugoslavije.
CEO TEKST ČITAJTE U MAGAZINU ISTORIJA KOJI SE DOBIJA NA POKLON UZ PRAZNIČNI DVOBROJ NEDELJNIKA. DIGITALNO IZDANJE POTRAŽITE NA NSTORE.RS
