Pridavanje većeg značaja Beogradu i problemima na Balkanu ili uobičajena smena na diplomatskim položajima, najčešća je dilema koja prati vesti da četiri velike sile menjaju ambasadore u Beogradu ovog leta. Sjedinjene Američke Države (SAD), Velika Britanija, Rusija i Kina poslale su u Beograd nove predstavnike. Upućeni u diplomatske i političke prilike u Beogradu ukazuju za Nedeljnik da ove promene nisu samo kozmetičke, odnosno da nije reč samo o redovnim promenama na ambasadorskim mestima, već da izbor predstavnika u stvari otkriva koliko će se Beogradu u narednom periodu posvetiti više pažnje nego dosad.
Izbor novog američkog ambasadora, Entonija Godfrija, koji dolazi sa pozicije zamenika šefa misije u Moskvi, tumači se kao pojačana želja SAD da suzbiju ruski uticaj u Srbiji, ali i na Balkanu. Godfri se smatra diplomatom visokog ranga koji je dosad bio drugi čovek najvažnijeg američkog diplomatskog predstavništva u svetu i takvo imenovanje se tumači činjenicom da Balkan postaje značajnije područje sveta u kojem Amerikanci žele da se bore sa Rusima za uticaj. U takvoj situaciji je onda logično da SAD šalju čoveka koji je dugo bio u Moskvi i koji dobro poznaje rusku diplomatiju, ali i metode ostvarivanja ruskog uticaja, jedno je od tumačenja koja se ovih dana mogu čuti u diplomatskim krugovima.
Pored dolaska novog ambasadora, u diplomatskim krugovima se spominje i promena osoblja američke ambasade i u tom kontekstu se najčešće spominje ime Gabrijela Eskobara, koji dobro poznaje ovdašnje prilike, budući da je krajem devedesetih kao kadar Stejt departmenta pokrivao Srbiju, Crnu Goru i Bosnu. Tih godina je bio stacioniran u Dubrovniku, dok je posle petooktobarskih promena radio kao politički savetnik u američkoj ambasadi u Beogradu. Kasnije je bio u Boliviji, Pakistanu, a u Stejt departmentu je bio jedno vreme zadužen i za Kubu i Irak.
S druge strane, i dolazak novog diplomatskog predstavnika Rusije pokazuje da je toj zemlji bitan uticaj u Srbiji i na Balkanu, budući da je ovo ostalo jedino evropsko područje na kojem ruski uticaj i dalje postoji. Aleksandar Bocan Harčenko je dobar poznavalac prilika na Balkanu, budući da je bio ruski predstavnik u međunarodnoj Kontakt grupi za Kosovo, a potom i član posredničke „trojke“, u kojoj je još Volfgang Išinger zastupao EU, a Frenk Vizner SAD. Svojevremeno je radio u ruskoj ambasadi u Hrvatskoj, a jedno vreme bio je i ambasador u Bosni i Hercegovini.
Pored dolaska novog ambasadora, u diplomatskim krugovima se spominje i promena osoblja američke ambasade i u tom kontekstu se najčešće spominje ime Gabrijela Eskobara, koji dobro poznaje ovdašnje prilike
I nova britanska ambasadorka Šan Meklaud ima dugogodišnje iskustvo službovanja u Moskvi. U ambasadi Velike Britanije u Rusiji radila je u dva navrata tokom karijere, a u Beograd dolazi sa mesta šefa britanske delegacije pri OEBS-u Beču. Britancima su, priča se u diplomatskim krugovima, Srbija i Balkan postali bitno važniji od Bregzita i navodno su udvostručili sve kapacitete otkako je izglasan izlazak te zemlje iz EU. Po istim izvorima, Britanci žele da iskoriste to što jako dobro poznaju situaciju na Balkanu, pa računaju da će preko upliva na Balkan ostati važni u EU, jer će na taj način ostati sila koja rešava bitna evropska pitanja, a Balkan je jedino preostalo evropsko pitanje, osim pitanja ulaska Ukrajine u NATO. Dakle, za Britance je Balkan u stvari bitka za relevantnost, odnosno za očuvanje svog značaja u evropskim okvirima.
Ono što prolazi mimo ostalih diplomatskih bitaka jeste imenovanje nove kineske ambasadorka Čen Bo, čiji će jedan od glavnih ciljeva biti rastući ekonomski i politički uticaj Kine na ovom području. Čen Bo važi za jednog od vrsnih poznavalaca situacije na Balkanu, a ona je početkom ove godine na službu u glavni grad Srbije stigla pravo iz Sarajeva. U periodu od 1996. do 1999. godine bila je ataše, treća sekretarka u Ambasadi Kine u SR Jugoslaviji.