Književnica, profesorka engleske književnosti na univerzitetima u Eksiteru i Istočnoj Angliji, bestseler spisateljica čija je knjiga u britanskoj lektiri političkih i istorijskih nauka, članica Kraljevskog književnog društva pričala je o novom romanu „Gvozdena zavesa“, o tome zašto se potpisala perom lorda Bajrona, o radu na BBC-ju gde ju je dočekao raspad Jugoslavije, o parfemu princeze Dajane i kako nije počela da navija za Brentford.
Kada dolazite u Britaniju, to su neke godine kada je u Jugoslaviji pomalo krizno, više oko kafe i benzina, ali ne miriše na rat. Ali kada počinjete da radite na BBC-ju, vi, hteli ili ne, bivate uronjeni u tematiku raspada, krvavog raspada Jugoslavije? Kako ste vi prosuđivali situaciju emotivno, politički, racionalno, razumno između vesti koje stižu u BBC, i ličnim pričama?
Prvih pet godina u Britaniji sam radila za dve izdavačke kuće, provela četiri godine, na kritičkom izdanju jednog popisa iz 11. veka, a posao sam dobila jer sam se na studijama u Beogradu bavila paleografijom, iako se ovde radilo o latinskom. Malo je poslova koji su toliko udaljeni od svake politike a ni ja nisam po prirodi političko biće. Iz tog komfornog izdavačkog zapećka sam sa iskustvom nekadašnjeg voditelja „Prekobrojnog časa“ na Studiju B, „uletela“ u novinarski posao na BBC-ju, u tadašnjoj jugoslovenskoj redakciji, u kojoj je bilo divnog, civilizovanog sveta svih „naroda i narodnosti“, a o kojoj sam znala najviše preko Pekića i njegove rubrike „Pisma iz tuđine“. Ne bih da preuveličavam svoj novinarski posao. Sastojao se od praćenja situacije, prevođenja, sklapanja vesti i tek ponekog intervjua. Međutim, primorao me je da pratim raspad Jugoslavije iz mnogo veće blizine nego što sam to želela. Taj period je bio zaista traumatičan: vreme gubljenja iluzija i o Jugoslaviji i o Britaniji. Zanimljivo je da je prošlo već četvrt veka, znači kao da smo ušli u sedamdesete u odnosu na Drugi svetski rat, a sve kao da je bilo juče, neka potpuno nezavršena priča. U jednom sam eseju rekla, citirajući Amartju Sena, da ima argumenata koji izgube retoričku bitku ali opet nikako da siđu sa scene, i da je Jugoslavija nalik na te argumente. Oni koji su je se ratosiljali stalno je iz početka napadaju i pobeđuju, kao da im se vraća u snovima.
Ceo intervju objavljen je u novom Nedeljniku, koji je na svim kioscima od četvrtka, 10. februara
Digitalno izdanje i pretplata na nstore.rs
Tagovi
