Svako poznaje makar jednog čoveka koji se 31. decembra dobro proveseli, napije, poželi svima srećnu novu godinu, pa posle danima priča da on to ništa ne priznaje i da on slavi samo „Srpsku novu godinu“. Da li je u pitanju samo traženje opravdanje za još jednu žurku ili u tome ima istorijskog osnova?
Osnova možda ima, ali otkud naziv „srpska“?
U svojoj knjizi „Zablude srpske istorije“ istoričar Dejan Ristić pisao je i o ovom fenomenu.
Srbi su kroz svoju dugu istoriju koristili vizantijski, pa julijanski, pa na kraju i gregorijanski kalendar. Konačno, kada je „država Južnih Slovena“ nastala njihovim ujedinjenjem, odlučeno je da se koristi jedinstveni kalendar.
Narodna Skupština je 10. januara 1910. godine izglasala Zakon o izjednačavanju starog i novog kalendara.
„Suprotno očekivanjima, nakon ujedinjenja, Srbi nisu nastavili da slave novu godinu kada su je i inače slavili, sve do 1923. godine“, piše Ristić i objašnjava u svojoj knjizi da su u beogradskoj „Kasini“ te godine prvi put organizovali proslavu Nove godine po starom kalendaru.
To je urađeno kako bi se „terao inat“ privrednim krugovima iz Zagreba koji su protestovali zbog paralelnog obeležavanja praznika, piše Ristić i dodaje da naziv „srpska“ ne stoji zbog toga što tog dana i drugi narodi slave novu godinu.
Veliku priču o srpskim istorijskim zabludama čitajte u novogodišnjem dvobroju Nedeljnika.
SPECIJALNA NOVOGODIŠNJA AKCIJA
104 NEDELJNIKA i 12 poklon knjiga po neverovatnoj ceni od samo 11.999 dinara!
52 NEDELJNIKA i poklon knjiga „ISTORIJA 21. VEKA“ za samo 7.999 dinara!
Tagovi
