Sudeći prema prvim reakcijama, sve upućuje na to da će “Čuvari formule” biti ozbiljan bioskopski hit, koji bi mogao dosegnuti popularnost “Tome“ Dragana Bjelogrlića, piše Večernji list u svojoj kritici.
Nakon svjetske premijere i tri nagrade u Locarnu, Bjelogrlićev film predstavljen je u prepunjenom Narodnom pozorištu u sklopu Sarajevo Film Festivala, a ovacije kojima je publika nagradila ekipu filma potvrdile su da je njegova formula uspela. I zaista – ako je Vinča bila jugoslovenski Černobilj, “Čuvari formule” srpski su “Oppenheimer”, snimljen s toliko veštine da se može meriti s ozbiljnim svetskim produkcijama.
Scenario temeljen na Milašinovićevoj knjizi napisali su Vuk Ršumović, Dragan Bjelogrlić i Ognjen Sviličić, a glavna uloga naučnika odgovornog za katastrofu pripala je Radivoju Bukviću. On je ulozi pristupio asketskom disciplinom gubeći velik broj kilograma da bi prikazao propadanje ozračenog ljudskog tela, a uz fizičku transformaciju pokazao je i veliku glumačku veštinu, piše Večernji list.
U ulogama mladih naučnika fenomenalni su Alisa Radaković, Jovan Jovanović i Ognjen Mičović, također potpuno ispijeni i obrijanih glava, a poseban pljesak pripao je i Francuzu Alexisu Manentiju u ulozi profesora koji se bori za živote svojih pacijenata uprkos strepnji da bi njihovo izlečenje moglo dovesti do nastavka opasnih eksperimenata u Vinči.
Sugestivna kamera Ivana Kostića i moćna muzika Aleksandra Rađelovića savršeno balansiraju između žanrovskih okvira hladnoratovskog trilera i medicinske drame, a scenaristi su u film ulili i dobrodošlu dozu humora, koju vešto nose mladi glumci Jovanović i Mičović.
A iako ne voli igrati u vlastitim filmovima, Bjelogrlić nije izdržao da samome sebi ne dodeli ulogu Aleksandra Rankovića, nekadašnjeg svemoćnog Titovog zamenika i utemeljitelja Udbe, čiji je pritisak navodno doprineo katastrofi u Vinči.
Prava je šteta što Bjelogrlićev film nije prikazan u velikom platnu na otvorenom, jer publike je za to itekako imao, ali sreća je što uskoro dolazi u bioskope.
Sudeći prema prvim reakcijama, sve upućuje na to da će “Čuvari formule” biti ozbiljan hit, koji bi mogao dosegnuti popularnost Bjelogrlićeva “Tome”. Moćan je to dokaz snage novije srpske produkcije, čiji filmovi mnogo češće od hrvatskih komuniciraju sa širokom regionalnom publikom, a u slučaju “Čuvara formule” istovremeno zadržavaju umetničku i širu društvenu vrednost.
Tagovi
