Zašto je u poslednja tri meseca u Brazilu umrlo 500 miliona pčela i zašto svi treba da se zabrinemo

Dok hiljade požara bukti u šumama Amazonije, Brazil se suočava sa tragedijom „praznih košnica“ u zemljoradničkim predelima.

Ranije ove godine, pčelari su prijavili gubitak oko 500 miliona medonosnih pčela za samo tri meseca. Brzina i količina uginuća ukazuje na CCD sindrom (proces izumiranja kolonija pčela), bolest koja je počela da desetkuje pčele u Severnoj Americi i Evropi 2006. godine. Međutim, simptomi su drugačiji. Dok kolaps kolonije uzrokuje da pčele radilice napuste svoje košnice i nestanu, pčele u Brazilu padaju na mestu mrtve. I dok su naučnici za izumiranje kolonije krivili kombinaciju mnogih faktora, dokazi u Brazilu ukazuju samo na jedan uzrok: pesticidi.

Paralele između krize u Amazoniji u Brazilu i pomora pčela su brojne. Kao što je zanemarivanje pravila u šumama dovelo do više požara, tako su i labava ograničenja za pesticide izložila pčele smrtonosnim dozama, piše Gardijan.

I baš kao što paljenje prašume pogađa mnogo više od drveća, tako se gubitak pčela proteže i daleko od zidova košnica.

Usevi koje su oprašile pčele čine trećinu u ljudskoj ishrani. Plodovi od repe do zrnevlja soje propadaju u njihovom odsustvu, dok voće i orašasti plodovi, poput borovnica i badema u potpunosti zavise od oprašivanja pčela.

Postavlja se pitanje: Ako pčele koje se nalaze u košnicama profesionalnih pčelara ovako umiru, kakva je onda sudbina pčela u divljini?

Košnice su deo farmi najmanje 4.000 godina, duže od poznatih kultura kao što su jabuka, ovas, grašak i kafa. Procenjuje se da postoji oko 20.000 vrsta pčela, što je više od svih ptica i sisara na svetu. I dok većina divljih pčela nikada nije detaljno proučena, poznato je da su ranjive na iste hemijske pretnje kao i „domaće pčele“. Dakle, kad god domaće košnice počnu da propadaju, to signalizira mnogo širi problem u prirodi.

Izazovi sa kojima se susreću brazilske pčele, kao i njihove šume, delom se svode na lošu politiku.