U aprilu 2019. godine veće Specijalnog suda osudilo je četvoricu bivših pripadnika Resora državne bezbednosti za ubistvo Slavka Ćuruvije.
Bivši načelnik RDB-a Rade Marković i bivši načelnik beogradskog centra Milan Radonjić osuđeni su na po 30 godina zatvora, dok su bivši pripadnici DB-a Ratko Romić i Miki Kurak osuđeni na po 20 godina zatvora.
Naredne godine Apelacioni sud je poništio tu odluku i vratio na ponovno suđenje. Onda je sledeće 2021. godine sud ponovo doneo presudu po kojoj su optuženi osuđeni na iste kazne, a sada je to preinačeno u oslobađajuće presude.
Ubistva s kraja devedesetih, terminalne faze Miloševićevog režima, imaju neke zajedničke crte koje će za života ove generacije biti ožiljak na ovoj državi. U periodu od nepunih godinu i po dana ubijeni su Ivan Stambolić, izvršen je atentat na Vuka Draškovića na Ibarskoj magistrali u kom su poginule četiri osobe i još jednom je pokušano ubistvo Draškovića u Budvi.
Sličan je recept relativizacije bio primenjen i na ovim slučajevima, posebno za ubistvo Stambolića („Slobin kum“, „porodična svađa“ i sl.) U ovim slučajevima osuđeni su izvršioci, ali opet glavnih nalogodavaca nema. U zatvaranju ovog mračnog poglavlja posebno boli što su „zatvoreni“ (koliko-toliko) politički atentati, ali ostaje nerešeno ubistvo novinara.
Zato je odluka Apelacionog suda da oslobodi okrivljene za ubistvo Ćuruvije izazvala pažnju izvan granica Srbije, jer upućuje na sistemski problem. I ne govori samo o onome što se dešavalo pre dve i po decenije, nego i o onome što se događa danas. I zato je i predsednica Evropske federacije novinara Maja Sever reagovala i najavila da će zajedno sa međunarodnim organizacijama u okviru platforme „The Media Freedom Rapid Response“ biti isplanirana zajednička reakcija.
CEO TEKST PROČITAJTE U NOVOM BROJU NEDELJNIKA, KOJI JE U PRODAJI OD ČETVRTKA, 8. FEBRUARA, NA SVIM KIOSCIMA I NA NSTORE.RS